Święty Józef obchodzi w Kościele Katolickim 19 marca swoją uroczystość jako Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny w Kościołach anglikańskim i ewangelickim tego samego dnia jest Jego święto, a w Kościele prawosławnym św. Józef czczony jest w styczniu. Ewangelie nie mówią nam o nim dużo, czym wiec zasłużył sobie na taką „sławę”; „Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą DuchaŚwiętego.

Wielki Post

Z czego zrezygnuję w Wielkim Poście?

Środa popielcowa, tym dniem rozpoczynamy okres czterdziestodniowego czasu pokuty, postu. W ten dzień wszyscy wierni udają się do kościoła na Mszę św. podczas której kapłan posypuje nasze głowy popiołem {ze spalonych gałązek palmowych na znak nawrócenia i pokuty} mówiąc „nawracajcie się i wierzcie w ewangelie…” lub „z prochu powstałeś i w proch się obrócisz…”

Święty Walenty był rzymskim kapłanem w drugiej połowie III wieku (zm. ok. 269 roku), za panowania cesarza Klaudiusza II. Przedstawiany jest najczęściej w stroju prezbitera lub biskupa w momencie, gdy uzdrawia chłopca chorego na padaczkę. Słynął również z tego, iż udzielał ślubu zakochanym, na związki których niekoniecznie zgadzali się ich rodzice. Cesarz zakazał wyznawania wiary chrześcijańskiej, a nieposłusznych karał śmiercią. Dlatego dziecko urzędnika rzymskiego nie mogło związać się z „przestępcą”.

Stanowisko Rady ds. Rodziny KEP w sprawie Konwencji Rady Europy o przeciwdziałaniu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej Stanowisko Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Rodziny w sprawie Konwencji Rady Europy o przeciwdziałaniu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (CAHVIO)

Czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu: 2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane popularnie świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest to pamiątka ofiarowania małego Chrystusa w świątyni jerozolimskiej.

Zgodnie z Prawem Mojżeszowym rodzice musieli poświęcić każdego pierworodnego chłopca Panu („Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu” Łk 2, 23 por. Kpł 5, 7 i 12, 6). Był to symboliczny gest poświęcenia Bogu pierwszego potomstwa, a nie, jak się niepoprawnie sądzi; poświęcenie chłopca na służbę kapłańską.